Collectie Adriaan van der Hoop

De verwerving van de verzameling, die de Amsterdamse bankier Adriaan van der Hoop in 1854 aan de gemeente Amsterdam naliet, was dan ook allerminst vanzelfsprekend. Het bestuur van de stad geloofde niet in het belang van de 224 schilderijen voor het aantrekken van vreemdelingen naar de stad. Dat bestuur stelde als voorwaarde dat door vrijwillige particuliere bijdragen ƒ 40.000 van de ƒ 50.000 voor de successierechten moest worden opgebracht. Hadden enkele welvarende burgers de 224 schilderijen niet voor het land willen behouden, dan waren de meesterwerken naar het buitenland verdwenen. Zodoende zijn belangrijke werken als Rembrandts Het joodse bruidje en Vermeers Brieflezende vrouw nu in het Rijks te zien.